Ս. թ. մայիսի 24-ին հայոց լեզվի պատմության բաժնի քննարկման նյութը Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսարանի ձեռագրերի՝ տարբեր դարերի պատկանող հիշատակարաններում վկայված այն օտարամուտ բառերն էին, որոնց օտար լինելը գիտակցվում է հայերենի զարգացման բոլոր փուլերում: Ըստ բանախոսի՝ այդ բառերը ժամանակին լայնորեն տարածված են եղել հայերենի բարբառներում, ուստի և բարբառախոս հիշատակագիրները գործածել են առանձնակի հարազատությամբ: Այնուհետև նշվեց, որ հիշատակարաններում, պայմանավորված տարբեր անձանց հիշատակումով, մեծ թիվ են կազմում հատկապես «արհեստ, զբաղմունք» նշանակող օտար բառերը, ինչպես՝ արևելյան լեզուներից՝ պասմայճի «տպագրող», պօյաճի «ներկարար», ութուճի «արդուկ անող», պահճաճի /նույն բախչաճի/ «այգեպան, այգեգործ», սառաֆ «դրամափոխ» և այլն: Ներկայացվեցին նաև այլևայլ իմաստներ ունեցող օտար բառերի մի շարք օրինակներ, որոնցից շատերը բարբառային հայերենում մինչև օրս էլ լայնորեն գործածվում են:
Ծավալվեց մտքերի փոխանակություն: Քննարկմանը մասնակցող գիտաշխատակիցները փորձեցին պարզել հայերենի բառարաններում չարձանագրված մի քանի բառերի իմաստներ՝ ելնելով հնչյունական առանձնահատկություններից:
Դոկտորական ատենախոսություն Մհեր Սուրենի Քումունց
Մհեր Սուրենի Քումունց «Արցախ-Սյունիքի բարբառային բառապաշարը»
(դոկտորական) Ժ.02.01 «Հայոց լեզու»
05.12.2025, ժ.15-ին
...
