Մայիսի 27-ին ինստիտուտի ընդհանուր և համեմատական լեզվաբանության բաժնում տեղի ունեցավ հերթական գիտական քննարկումը: Քննարկվեց Վ. Համբարձումյանի «Վահագն դիցանվան առասպելական և լեզվական ուսումնասիրության հիմքերի վերանայման հարցը» խորագրով հոդվածը: Բանախոսը նշեց, որ Վահագն անունը, որը հետագա վերագրումով առնչվում է «Երկնէր երկին, երկնէր երկիր…» վիպական հատվածին, համեմատաբար ուշ ժամանակների երևույթ է: Այն ունեցել է ավելի հին նշանակում, քանի որ եղել է ուշադրության առարկա 5-րդ դ. և հետագա գրական հուշարձաններում (Ագաթանգեղոս, Խորենացի): Վ. Համբարձումյանը խոսեց «վիպասանական» հատվածների քննությանը վերաբերող մինչ այժմ եղած աշխատանքների մասին և դրանք պայմանականորեն բաժանեց երկու խմբի. «դասական բանասիրական և նորագույն լեզվաբանական. առաջինը սկիզբ է առնում 19-րդ դ. 50-ական թթ. և հասնում է մինչև անցյալ դարի 40-ական թթ., իսկ երկրորդը՝ 60-ական թթ. մինչև մեր օրերը: Դրանք տարբերություն ունեն նաև բովանդակության, ուղղվածության և տեսական հիմունքերի առումով»: Բաժնում ծավալվեց հետաքրքիր և արդյունավետ քննարկում:
Լալա Հովհաննեսի Գրքիկյան «Ժամանակակից արևելահայերենի չեզոք սեռի բայերի արժույթը»
(թեկնածուական ատենախոսություն) Ժ.02.01 «Հայոց լեզու»
25.12.2024, ժ.15-ին
Գիտական ղեկավար...
