Գիտական քննարկում հայոց լեզվի պատմության բաժնում

           Ս. թ. մարտի 25-ին հայոց լեզվի պատմության բաժնի քննարկման նյութը  միջնադարյան բժշկարաններում գործածված կենդանիների անուններով ախտանուններն էին: Նշվեց, որ  միջին  հայերենի  բառապաշարում  զգալի տեղ են զբաղեցնում  բժշկությանը, մարմնական գործառույթներին, բույսերին  ու կենդանիներին առնչվող  անվանումները: Քննարկման ընթացքում բանախոսը ներկայացրեց ութ  կենդանիների (աղվես, առյուծ, արծիվ, գայլ, գորտ, խոզ, փիղ, օձ) անուններով   կազմված  այն ախտանունները, որոնք  չեն  հանդիպում  գրաբարյան  մատենագրության մեջ, սակայն  գործուն  կիրառությամբ   աչքի են ընկնում  Մխիթար Հերացու   «Ջերմանց մխիթարութիւն», Աբուսայիդի «Յաղագս կազմութեան մարդոյն» (12-րդ դ.), Գրիգորիսի «Քննութիւն բնութեան մարդոյ և նորին ցավոց», թարգմանական «Բժշկարան ձիոյ»,  նաև՝ «Գիրք վաստակոց» (13-րդ դ.), Ամասիացու  «Անգիտաց անպէտ», «Օգուտ բժշկութեան» (15-րդ դ.), Ասար Սեբաստացու «Գիրք բժշկական արհեստի» և Բունիաթ Սեբաստացու «Գիրք բժշկութեան տումարի» (16-17-րդ դդ.) բժշկարաններում: Նշվեց, որ դրանց  մի  մասը՝  աղվեսացավ, գորտնուկ, խոզք (խոզուկ), օձացավ,  պահպանվել   և բժշկական տերմինի արժեքով  արձանագրվել են ժամանակակից   հայերենի բացատրական  բառարաններում:  

                Ծավալված  քննարկման ընթացքում  բանախոսը    պատասխանեց  գիտաշխատակիցների   հարցերին։